Wednesday, August 1, 2012

The End of a Great Civilization

As we know up to now King Dasis Ravana was not a thief/ratio as Ramayanaya tells us.It means there is a conspiracy between those stories.What we had to think is this battle conducted to overthrow the King Ravana from his crown & distroy the great civilization.To do this they attach sitha role in to this and change the real story behind this so as far as we concern King Ravana was the real Hero..............

 View the original article here

Tuesday, July 31, 2012

Ramayana the struggle of White against Black

They were in colour and complexion black opposed to the Aryans, who were bright or fair in colour and features. It (the Ramayana) represents the Rakshas as black of hue, and compares them with black cloudier and masses of black collyrium, it attributes to them curly wooly hair and thick lips, it depicts them as Loaded with chains, collars and girdle of gold and the other bright ornaments which their race has always loved and in which the kindred races of the southern still delight.

Rama went to forest for 14 years to destroy the Adivasis. He had preferred killing of Adivasis to the pleasures of king's palace. All those killed in Ramayana war were black Rakshasas and Vanaras, and not a single white Aryan was killed. All this proves that the struggle depicted in Ramayana was a struggle between White coloured Aryans crusading against the Black Adivasis and in the real sense was a struggle betweenBlacks and Whites.



 View the original article here

Monday, July 30, 2012

Revange against Ravana Kingdom

The black beauty "Shoorpanakha" (King Ravana's sister) was insulted by Rama and Lakshmana. To her proposal of marriage, why did they not tell her that they were already married, why was she disfigured? The real reason of this was that Ravana had accepted Buddhist philosophy of nonviolence and opposed the killing of animals in Yajnyas. To revenge this Rama cut the nose and ears of Shoorpanakha who was much more beautiful than Sita herself.

No brother would have tolerated the torture of Shoorpanakha Ravana took away Sita to question Rama in her presence. At the time of "Swayamwara" of Sita Ravana was already known to Rama but still Rama kept on searching him. It appears therefore that to liberate Sita was his secondary aim and the main aim was to destroy the culture of non violence of Ravana.

Ravana kept Sita very respectfully in the Ashoka Watika and treated her with great respect as a guest and followed political protocol. He never tried to outrage her modesty or to rape her.

 View the original article here

Sitha Role in Ramayanaya ?

As a matter of fact there are many folk songs among the Adivasis that one can hear describing that Ravana had not abducted Sita but she has gone with him with her willingness.

Korku Adivasis worship Ravana and Meghnath. Ravana was very handsome and expert in music and dressed attractively. That is why Sita went with Ravana with full willingness. G. B. Pradhan, "Korku che San war" edited by Sarojani Babar - "Adiwasi che San War", [p. 55-56] has given detailed folk songs prevalent among them. The summary of these is as follows:

Sita was asked what did you see in Ravana in the guise of a Sadhu on which she replied that she went behind Ravana by seeing at his crown. She went behind Ravana looking at stick in his hand. She went behind Ravana looking at a cloth bag on his shoulder. She went behind Ravana looking at musical instruments in his lips.

Thus it appears that Sita went of her own with Ravana but misunderstanding of was spread among the masses to create the feeling of hate against him.The reason of this was that Mahatma Ravana was out side the caste system of Hindus, was nonviolent and was a great personality observing karuna. 

 View the original article here

Ravana was agaist Vedic Yajnyas

Basically, Ravana was a worshiper of nature and used to hate the Aryans Rishis and deities killing their totems yajnyas in Manu enjoins killing of animals in Yajnyas as Madhupark [p.66, "Ravana aur uski lanka"]. It therefore follows that Ramayana is a story of conflict between Adivasi culture versus Aryans culture. "Marathi Vishva Kosh" vol. 14, p. 781 mentioned Ram Lakshman driving away Maricha, Subahu from the Yajnya of Vishwamitra.
Ramaswami Periyar observed that Ravana was hating Vedic deities and Rishis because they were indulging in cruelly killing of animals and there was no other reason.Ravana had started a struggle against the Vedic Yajnyas to protect the culture of Adivasis and his Rakshasa Gana. "Raksha" means to protect. Acharya Chatursen named his book "Wayam Raksham", meaning "we protect" [p.131, "Wayam Raksham" by Acharya Chatursen ] Aryans always hated the Adivasis as seen by depicting them as enemies of Gods and men.
 
 View the original article here

Saturday, July 28, 2012

Was Ravana a Buddhist?

              Ravana wascontemporary of Buddha (Kashyapa) and has attended His discourses and believed in Buddha's karuna and non violence. Acharya Narendra Deva in his "Buddha Darshna" describes Ravana asking one hundred questions to the "Buddha" about Buddhist doctrine like Nirvana. [p.53-54, Ravana aur Uski Lanka] Ravana has accepted the concept of Nibbana and Shunyata of the Buddhists.

View the original article here

Friday, July 27, 2012

රාවණ පරපුරේ අප්‍රකට මූලාශ්‍ර

යක්‌ෂගෝත්‍රික හෙවත් රාවණා පරපුර බුද්ධකාලය වන විට පරම්පරා දෙකක්‌ වශයෙන් ප්‍රසිද්ධව පැවතිණි. රවිශෛලාශ වංශය හා කේවේසස්‌ථ වංශය වශයෙනි. නැව් තාක්‌ෂණය මුහුදු තරණය හා මුහුදු සටන් පිළිබඳව ඉහළින් ප්‍රගුණ කළ කේවේසස්‌ථ වංශිකයෝ ත්‍රිකුණාමලය යාපනය ආදී ප්‍රදේශවලත්, බටහිරින් මක්‌කම (පුත්තලම) ධූමක කද්දිරය (කලා ඔය) මීමඨ නඳුර (මල්වතු ඔය) මුහුදු සීමාවෙත් ජනාවාස පිහිටුවා ගත්හ. පසු කලෙක කෝණ වංශිකයන් නමින් ප්‍රසිද්ධ ව සිටි මේ අය අදත් අබේකෝන්, අලහකෝන්, තෙන්නකෝන් යන නම්වලින් තම වංශ නාමය රැකගෙන ඇත. කෝණ, යෝණ යන නම්වලින්ද පෙනී සිටියෝ මේ අය වෙති. බුදුරජාණන් වහන්සේ යෝනක පුරයට වැඩම කොට ශ්‍රී පාද ලකුණ පිහිට වූ බව බෞද්ධයන් දන්නා කරුණකි. යෝණක පුරය නමින් එදා හඳුන්වන්නට ඇත්තේ යාපනය අර්ධද්වීපයයි. කේවේසස්‌ථ හා රවිශෛලාශ වංශිකයන් පිළිබඳ සඳහන් වරිග පූර්ණිකා පත්ඉරුවෙහි මෙසේ සඳහන් වේ.
“ශ්‍රී මහෝත්තම විරාජමාන ශාක්‍යවංශාලංකෘතවූ සම්‍යක්‌ සම්බෝධි පීතෘන් කුළුනැස පා බලාපි කළ සිද්ධිපානා ඊකරා බලපතීව් කාගෝර කද්දිරය මිනිමිහිදේශයේ උත්තර කොදෙව්වෙන් කෙවේසස්‌ථා රක්‌නා රකුන් කුල (මහවැලි ගඟ) ඊමවැ මහගිරි රකුන්පත් අනඥාව කරා සෙවිලී ඊමග මේ නිසාවෙන් පත් ඉරු කරම්හ මෙහෙනි ක්‌ෂීර කේමවැ මිනිමිහි දේශේ”

ඔදැතිය උපුල්වන් ගිරිදෙස්‌ රකුන්පති ඊ බලපති වී
ඔදැතිය රකුන්ගිරි දෙස්‌ රකුන්පති ඊ බලපති වී
ඔදැතිය නීලගිරි දෙස්‌ රකුන්පති ඊ බලපති වී
ඔදැතිය කාවස්‌ලාභ රකුන්පති ඊ බලපති වී
ඔදැතිය ධුමක කද්දීර රකුන්පති ඊ බලපති වී
ඔදැතිය වාලුක දෙස්‌ රකුන්පති ඊ බලපති වී
ඔදැතිය අග්නිදෙස්‌ රකුන්පති ඊ බලපති වී
ඔදැතිය විලෝපාදි දෙස්‌ රකුන්පති දෙස්‌ බලපති වී

වරිගපූර්ණිකා කියමනට අනුව ලංකාවේ උතුරු ප්‍රදේශයේ කේවේසස්‌ථා නම් යක්‌ෂ ගෝත්‍රික කුලයට අයත් පාලන ක්‍රමයක්‌ විය. මෙහි මහා ගිරි වශයෙන් හඳුන්වන්නේ ශ්‍රී පාද කඳු වැටියයි. එය කේන්ද්‍ර කරගත් හා ප්‍රදේශීය රාජ්‍යයන්ගෙන් සමන්විත පාලන ක්‍රමයක්‌ දකුණු ප්‍රදේශයේ ස්‌ථාපිත වී තිබිණි. වරිග පූර්ණිකාවට අනුව මහාගිරි ප්‍රධාන කරගත් අනෙකුත් ප්‍රාදේශීය රාජ්‍යයන් වන්නේ

1.උපුල්වන්ගිරි දේශය – දඹුල්ල ප්‍රදේශය මුල් කරගත් කන්ද උඩරට ප්‍රදේශය.
2. රකුන්ගිරි දේශය – රිටිගල ප්‍රදේශය.
3. කාවස්‌ථ ලාභ යක්‌ෂ කුලය පාලන ප්‍රදේශය – හබරන මහියංගන ප්‍රදේශය.
4. නීලගිරි දේශය – මානෑව කඳුවැටිය ප්‍රධාන කරගත් අනුරාධපුර ප්‍රදේශය.
5. ධූමක කද්දීර දේශය – කලාඔය ගල්ගමුව ගිරිබාව ආදී ප්‍රදේශ.
6. වාලුක දේශය – තම්මැන්නා අඩවිය විල්පත්තු වන අඩවිය.
7. බන්දු දේශය – නැගෙනහිර ප්‍රදේශය.
8. අග්නි දේශය – ගිනිකොණ ප්‍රදේශය.
9. වීලෝපාදි දේශය – බටහිර ප්‍රදේශය.

මහගිරි සෙන්පතියා යටතේ පැවති මේ ප්‍රදේශවල පාලන බලය උසුලනු ලැබුවේ ප්‍රාදේශිය යක්‌ෂ ප්‍රධානීන් විසිනි. වරිග පූර්ණිකාවට අනුව ලංකාවේ යක්‌ෂ ගෝත්‍රිකයන්ගේ ප්‍රධාන රාජ්‍ය දෙකක්‌ තිබිණි. එකක්‌ වූයේ ලංකාවේ දකුණු ප්‍රදේශය පාලනය කළ කේවේසස්‌ථ වංශයයි. දෙවැන්න ප්‍රාදේශීය රාජ්‍ය නාමයකින් යුක්‌ත මහගිරි යක්‌ෂ සෙන්පතියාගේ පාලන ප්‍රදේශයයි. යක්‌ෂ ගෝත්‍රික මූලාශ්‍ර අනුව කවිලාශිපාලි දේවියට බණ දේශනා කළ පුණ්‌න වෙළෙන්දා බුදුන් ළඟ පැවිදී වී රහත්ඵලයට පත්වීය. කවිලාශි අග්නිපාලී දේවිය පුණ්‌න රහතන්වහන්සේ හරහා බුදුන්වහන්සේට ලක්‌දිවට වැඩම කරන ලෙස ආරාධනා කළාය. එය පිළිගත් බුදුන්වහන්සේ පූණ්‌න තෙරුන් වහන්සේ, ආනන්ද තෙරුන් වහන්සේ, පුස තෙරුන්වහන්සේ සමග ලක්‌දිවට වැඩම කළහ. මේ ප්‍රදේශය මුලින් ලලාට දේශය නමිනුත් පසුව මක්‌කම නමින් ප්‍රසිද්ධියට පත්විය.
යක්‌ෂ ගෝත්‍රික භාෂාවෙන් මක්‌කමා යනු සලකුණ යන අර්ථය ලැබේ. බුදුන්වහන්සේ ලක්‌ දෙරණේ පය තැබූ ස්‌ථානයේ උන්වහන්සේගේ දකුණුපාදය වැල්ලේ එරී ගියේය. මෙය ලක්‌දිව තැබූ පළමු ශ්‍රී පාද සලකුණයි. මෙය බෞද්ධයන්ගේ හරසරයට ලක්‌වීම නිසා මේ ස්‌ථානය පූජනීය ස්‌ථානයක්‌ බවට පත්විය. පුත්තලමත් මන්නාරමත් අතර ප්‍රදේශයක මේ පූජනීය ස්‌ථානය අදටත් අප්‍රකටව පවතී. වරිග පූර්ණිකාවට අනුව බුදුන්වහන්සේ වාලුකා දේශය, වැලිවෙහෙර (විල්පත්තුව), ගිරිදේශය, නීලගිරිය, රකුන්ගිර යන ස්‌ථානවලට වැඩම කළේය. නීලගිරියේදී උන්වහන්සේ විෂකුම්භණ සූත්‍රය දේශනා කළහ. එය ශ්‍රවණය කළ කවිලාශ අග්නිපාලී දේවිය අරහත් ඵලයට පත්වුවාය. මෙම රහත් මෙහෙණිය මීමථ කඳුර අද්දර ආරාමයක්‌ කොට වැඩ විසුහ. රත්නාවලී රහත් මෙහෙණිය නමින් ප්‍රසිද්ධියක්‌ ඉසුලු මෙම මෙහෙණින් වහන්සේ ලංකාවේ භික්‌ෂූ භික්‌ෂුණී සාසනය පිහිටුවීමට මූලිකත්වය දැරූහ.
නීලගිරියේ බුදුන්වහන්සේ ධර්ම දේශනා කළ ස්‌ථානය තම ගෙල පැළඳ සිටි මුතු මාලය තැන්පත් කොට විෂකුම්භණ නම් චෛත්‍යයක්‌ කවිලාශිපාලී මෙහෙණිය විසින් ඉදි කරන ලදී. මෙම විෂකුම්භණ නම් චෛත්‍යය අදත් මානෑකන්දේ නටඹුන් අතර දක්‌නට ලැබේ.
රකුන්ගිරට වැඩම කළ බුදුන්වහන්සේ එහිදී ගිරිභද්‍ර සෙන්පතියාගේ මිථ්‍යා මත දුරු කොට ධර්ම දේශනා කළහ. බුදුන්වහන්සේ මෙම ස්‌ථානයේ ද ශ්‍රී පාද ලාංඡනය පිහිටුවා වදාළහ. සච්චභද්ද ගිරිය නමින් ප්‍රසිද්ධ වූයේ මෙම ස්‌ථානයයි. සත්නාගිර හෙවත් රකුන්ගිර සිට උපුල්වත් ගිරියට වැඩම කළ බුදුන්වහන්සේ එහි වස්‌ කාලයක්‌ වැඩ විසුහ. යක්‌ෂ ගෝත්‍රිකයො බුදුන්වහන්සේට වැඩ සිටීමට ලෙනක්‌ පූජා කළේය.
කවිලාශිපාලි රහත් මෙහෙණියට දියණියන් දෙදෙනෙකි. ඔවුන් නම් මහාපාලි, සෘෂිපාලි යන දෙදෙනාය. ගිරිභද්‍රගේ අභාවයෙන් පසු ගිරි දේශයේ පාලිකාව බවට පත්වූයේ මහපාලී කුමාරියයි. ඇය කවිලාශිපාලි මෙහෙණිය පිරිනිවන් පෑ විට එම ස්‌ථානයේ කුඩාවට චෛත්‍යයක්‌ ඉදිකොට බුහුමන් දැක්‌වූවාය. පසුව දුටුගැමුණු රජු එම චෛත්‍යය විශාල කොට බැඳ රත්නමාලී යන නම තැබූවේ කවිලාශිපාලී මෙහෙණියට කරන ගෞරවයක්‌ හැටියටය. රත්නමාලි චෛත්‍යයේ ඉදි කිරීමද යක්‌ෂ ගෝත්‍රිකයන් හා බැඳී පවතින බව මෙමගින් තහවුරු වේ.
එබැවින් රාවණා පරපුර බෞද්ධ සංස්‌කෘතියක්‌ තුළ ජීවත් වූ ශේ්‍රෂ්ඨ ජාතියක්‌ බව පිළිගන්නට සිදුවේ.

යක්‌ෂ ගෝත්‍රිකයන් පිළිබඳ අතිශයින් දුර්ලභ තොරතුරු රැගත් මූලාශ්‍ර අතර වැදගත් තැනක්‌ ගන්නේ රවිශෛලාශ (රාජකරුණා) වංශයට අයත් වරිගපූර්ණිකාව නම් වූ පුස්‌කොල ග්‍රන්ථයයි. කන්ද උඩරට රාජාධිරාජසිංහ රජ සමයේ මානාපවි අරණවැසි නීලගිරික බෝධි වංශාභය නොහොත් ශ්‍රී බෝධි වංශාභිධාන තෙරනමක්‌ විසින් මෙය රචනා කර ඇත. අදින් ශතවර්ෂ ගණනාවකට එහා රාවණා යුගයේ සිට එම පරපුරේ සුරක්‌ෂිතව පැවති ග්‍රන්ථ රැසක්‌ ඒකරාශී කර වරිගපූර්ණිකා පුස්‌කොළ ග්‍රන්ථය සම්පාදනය කර තිබේ. ශ්‍රී බු.ව. 2329 දී රාජාධි රාජසිංහ රජතුමා වෙතින් වීර සන්නස ලැබූ මානෑවේ කිරිමැණිකා පියුමලිපාලී නම් රවිශෛලාශ යක්‌ෂ වංශික කුමරියගේ දෙටු සොයුරු ස්‌වකීය ප්‍රවේණියේ ප්‍රෙෘඪත්වය අනාගත පරපුරට දායාද කිරීමේ අභිලාශයෙන් වරිගපූර්ණිකාව අන්තර්ගත පංචරක්‌ඛාවලිය නම් ග්‍රන්ථය රචනා කළහ. එහි දී උන් වහන්සේ රාවණා යුගයේ සිට එවකට සුරක්‌ෂිතව පැවති පුස්‌කොළ සහ ගොස්‌සර ග්‍රන්ථ රැසක්‌ ගුරුතන්හි තබාගත්හ. වරිගපූර්ණිකාව, විභූෂපූර්ණිකාව, සලසාන පූර්ණිකාව සුන්දල පූර්ණිකාව, මන්දාල පූර්ණිකාව යන ග්‍රන්ථ පහෙන් යුක්‌ත බැවින් පංච රක්‌ඛාවලිය නමින් මේ ග්‍රන්ථය හඳුන්වනු ලබයි.
යක්‌ෂ ගෝත්‍රිකයන් විසින් රචිත ත්‍රිපිටක අටුවා ග්‍රන්ථ, වෛද්‍ය ග්‍රන්ථ වැනි ග්‍රන්ථ රැසක්‌ නීලගිරියේ මුණමුර පුස්‌තක ලෙනෙහි සුරක්‌ෂිතව පැවතුණි. මහානාම රජ සමයේ උර්දුලන් නීලවේලඳු නම් ආක්‍රමණික සෙන්පතියෙකු විසින් මෙම මුණමුර පුස්‌තක ලෙන විනාශ කරන ලදී. සිත් පිත් නැති පර දෙස්‌සා ගිනි තැබූ පුස්‌තක ලෙනේ ගිනිදැල් අතරින් මානාපවි නඛාධම්ම හිමියන් බේරා ගත් පුස්‌තක අතළොස්‌සක්‌ ඉතිරිව පැවතුණි. පංචරක්‌ඛාවලියේ කොටසක්‌ වන වරිගපූර්ණිකාවේ සඳහන් ග්‍රන්ථ නාමාවලිය බොහෝ විට ගින්නෙන් බේරා ගත් ග්‍රන්ථ විය හැකිය.
කවිලාශපාලි සැදිය, රවිශෛලාශ තෙද්දය, මුහුන් දෙයුර, භවාඅග්‍රතන්ත්‍රය, රක්‌ඛානසැරයාන, සිළිඹියාපත, විෂකුම්භණ සැදිය, රිරි කොළස, උත්ත්‍රාචක්‍රසැදිය, නීලගිරිසත්තය, ගිරිඛණ්‌ඩජල සැදිය, අසුරඅත්විසය, කාලම් අග්නිසන්දය, සුන්දලපුරාණය, කෝසල්ල කේඪුව, රක්‌ඛාන ගර්ජය, සලම්භිඅග්නිය, විෂකුම්භණ ද්වන්ත්‍රය, මුණමුර කෞරවය, වෙශමුණි ධරණිවතය, මවුරි වතය, කවිලාශ අග්නිය, සුබෝධිපුරාණය, දද්දල සෙලිය, කම්භණි මුරාග්‍රථය, ගොරාපාසලම, ඔරුමාලපටිදය, රකුන් අනාඥාවලිය, විසිතාග්‍රවරණය, රක්‌ඛ ඉලෝනිලෝව, මුරාග්‍රතන්ත්‍රය, සිලම්බි අග්නිය, සිරි මේඝාවතිය, ගෞරනිගාතය (ථුසලව), කෝරනිගාතය (විඡ්ජය), කවිලාශවන්ඨය, ගෝරාබිග්‍රය, රක්‌ඛසුලාධිය, රක්‌ඛ විද්‍රdශනය, රක්‌ඛ විජලකාව, කුකුරමාන භද්දය.
යන ග්‍රන්ථ නාමාවලිය ඇතුළු තවත් ග්‍රන්ථ රැසක නම් වරිගපූර්ණිකාවෙහි සඳහන් වෙයි.
පංචරක්‌ඛාවලිය රචනා කළ බෝධි වංශ හිමි බුද්ධ කාලයේ සිට පැවතෙන යක්‌ෂ ගෝත්‍රයෙන් පැවිද්ද ලැබූ භික්‌ෂූ පරම්පරාවක්‌ ගැනද සඳහන් කරයි. බුදුන් වහන්සේගේ ලංකා ගමනේ දී යක්‌ෂ ගෝත්‍රිකයන්ට දෙසූ අභිධර්මය අසා මාර්ගඵල අවබෝධ කරගත් විභීෂභද්‍ර යක්‌ෂ සෙන්පතිතුමා යක්‌ෂ ගෝත්‍රික ප්‍රථම භික්‌ෂූව ලෙස සඳහන් කරයි. එතුමා පැවිදි වී බිහි කළ භික්‌ෂූ පරපුර ප්‍රාග් මහින්ද යුගයේ ශ්‍රී ලාංකික භික්‌ෂු පරපුර ලෙස සැලකිය හැකිය.
පංචරක්‌ඛාවලිය රචනා කිරීමේදී කුටීර අරණේ අඩමසක්‌ද, කන්තිර කද්දිර අරණේ සිව්මසක්‌ද, රකුන්ගිර අට මසක්‌ද වැඩ වාසය කළ බව ග්‍රන්ථ කතුවර හිමියෝ සඳහන් කරති. පංචරක්‌ඛාවලිය කතුවර බොධිවංශාභය හිමියන්ගේ ශිෂ්‍ය පරපුරේ රතනසෝභිත උපාධ්‍යයන් වහන්සේගේ ශිෂ්‍ය භික්‌ෂූවක ලෙස සිටි මානෑවේ ධම්මසෝභිත හිමි කුටීර ලෙන් විහාරයේ තිබී වරිගපූර්ණිකා ග්‍රන්ථය තම අතට පත්කර ගත්හ. පංචාරක්‌ඛාවලියේ සෙසු ග්‍රන්ථත් මෙම වරිගපූර්ණිකා ග්‍රන්ථයත් අධ්‍යයනය කළ මෙතුමා පසුව පැවිදි දිවියෙන් ඉවත් වී හෙළ ආයුර්වේද වෛද්‍යවරයෙකු ලෙස කටයුතු කළේය. ඒ අන් කවරෙකු නොව මානෑව රවිශෛලාශ පරපුරේ ඉතිහාසය සොයා ගත් රාජකරුණා තේවහාමි නොහොත් එකසිය අටේ මුත්තා වෙද ඇදුරාණන්ය. එතුමා හැර වරිගපූර්ණිකා පුස්‌කොළ ග්‍රන්ථය වන පොත් කරනු ලැබ ඇත්තේ බෝධිවංශ හිමියන්ගේ මුණුබුරෙකු වූ රාජකරුණා කිරිබණ්‌ඩා තේවාචාර්යතුමා විසිනි. මෙතුමා පංචරක්‌ඛාවලිය කියවා ධාරණය කරගත් එම වංශික බහුශ්‍රැතයෙකි. රාජාධිරාජසිංහ වීර සන්නස රාජ්‍ය ලේඛනාගාරයට පරිත්‍යාග කරනු ලැබුවේ මෙතුමා විසිනි.
එකසිය අටේ මුත්තා වෙද ඇදුරාණන්ගේ කණිටු පුත්‍ර රාජකරුණා වන්නිහාමි වෙද ඇදුරාණන් විවාහ වූයේ කිරිබණ්‌ඩා තේවාචාර්යතුමාගේ සොයුරියක සමගිනි. ඇය ඩිංගිරි අම්මා දෙමටමලී නම් වූවාය. ඉපලෝගම ප්‍රාදේශීය ලේකම් කොට්‌zඨාශයට අයත් ගන්තිරියාගම විසූ රාජකරුණා වන්නිහාමි වෙද ඇදුරාණන් සහ ඩිංගිරි අම්මා වෙද පතිනියගේ නිවසේ පොත්ගුල තුළ සුරක්‌ෂිතව පැවති මෙම ඓතිහාසික පුස්‌කොළ ග්‍රන්ථය එම යුවළගේ අභාවයෙන් පසුව අස්‌ථානගත වී ඇත.
දීර්ඝ ඉතිහාසයකට නෑකම් කියන වරිගපූර්ණිකා පුස්‌කොළ ග්‍රන්ථය පත් ඉරු දහසකින් සමන්විත වන අතර අනු පුස්‌තක දහයකින් යුක්‌තය. මෙහි විශකුම්භණ අණපත නම් උපග්‍රන්ථයක්‌ ද විය. වරිගපූර්ණිකාවෙහි එන අනු පුස්‌තක,
හස්‌ති මදාරා සිලම්බුව, රුක්‌ අත්තන සිලම්බුව, සඳුන් සිලම්බුව, දුනු මඩලා බැඳි සිලම්බුව, කළු ඇසළ සිලම්බුව, මොර දවුල සිලම්බුව, කෙකරි ඉඹුල් සිලම්බුව, කාඩිය සිලම්බුව, කුඹුක්‌ සිලම්බුව
පත්ඉරු 100 බැගින් වූ මෙම අනු පුස්‌තකයන්ට එකී නම යොදා ඇත්තේ පුස්‌තකයේ බාහිර ආවරණය සකස්‌ කර තිබූ දැව වර්ගය අනුවය. යක්‌ෂ ගෝත්‍රික ආදි ගත්කරුවන් මෙකී ලේඛන සැකසීමේ ක්‍රමය අනුගමනය කරන ලද්දේ කාණ්‌ඩයක්‌ වෙන් කර තැබීම සඳහායි. බෝධිවංශ හිමියෝද තම වරිග සම්ප්‍රදායන්ට ගරු කරමින් වරිගපූර්ණිකා පුස්‌කොළ ග්‍රන්ථය සකස්‌ කර ඇත. එක අනු පුස්‌තකයක්‌ (සුගුල) දිග ප්‍රමාණය අඩියක්‌ පමණ ද (සුග) පළල අඟල් පහකින්ද පත්ඉරු ප්‍රමාණය 100 ක්‌ පමණකින්වත් සම්පූර්ණ වී තිබිය යුතුය. සුගුල දිග මැනීමේ ඒකකයයි. සුග පළල මැනීමේ ඒකකයයි. වරිගපූර්ණිකා පුස්‌කොළ ග්‍රන්ථයෙහි අනුපුස්‌තකවල වංශයෙහි උන්නතිය උදෙසා වැදගත් කරුණු අන්තර්ගත කොට තිබේ.
1. හස්‌ති මදාරා රුක්‌ අත්තන සඳුන් බැඳි පුස්‌තකයෙහි අන්තර්ගත වී ඇත්තේ යක්‌ෂ ගෝත්‍රික නීති සහ පරිපාලනය පිළිබඳ උපදෙස්‌ය.
2. කළු ඇසළ බැඳි අනු පුස්‌තකයේ යක්‌ෂ ගෝත්‍රිකයන්ගේ ගද්‍ය, පද්‍ය තොරතුරු ඇතුළත්ය.
3. මොර දවුර බැඳි පුස්‌තකයේ යක්‌ෂ ගෝත්‍රික භාෂාවක්‌ පිළිබඳ සහ වාග් විද්‍යාත්මක තොරතුරු අන්තර්ගතය.
4. කෙකරි ඉඹුල් බැඳි පුස්‌තකයේ යක්‌ෂ ගෝත්‍රික සිරිත් විරිත් පිළිබඳ තොරතුරු අන්තර්ගතය.
5. කාඩිය බැඳි පුස්‌තකයේ යක්‌ෂ ගෝත්‍රිකයන්ගේ ආගමික සමාජ විද්‍යා, මනෝ විද්‍යා තොරතුරු අන්තර්ගතය. යක්‌ෂ ගෝත්‍රිකයන්ට කවිලාශපාලි මෙහෙණිය දෙසූ සූත්‍ර ද මෙහි අන්තර්ගතය. එම මෙහෙණින් වහන්සේගේ භාවනා ක්‍රම 12 ක්‌ පිළිබඳව ද මෙහි ඇතුළත්ය.
6. කුඹුක්‌ බැඳි පුස්‌තකයේ යක්‌ෂ ගෝත්‍රික ශිල්පීය ක්‍රම සහ සටන් ක්‍රම පිළිබඳ සඳහන් වේ. මූර්ති, පන්නම්, ගෘහ නිර්මාණ, හස්‌ත කර්මාන්ත (රෙදි) ආදියත් වාරි, වාපි, ජල සම්පාදන ක්‍රම, මාර්ග විද්‍යා, උමං, විද්‍යා, ජල විද්‍යා ආදි ඉංජිනේරු ශිල්පයන් පිළිබඳව සඳහන් කරයි.
සටන් ක්‍රම ලෙස අන්ගම්පුර සටන්, දුනු, හී, හෙල්ල, කඩු සටන් ක්‍රමද නිල පීඩන (තඩංග) සටන් ක්‍රම පිළිබඳව ද සඳහන් කරති.
වරිග පූර්ණිකාවෙහි උප ග්‍රන්ථයක්‌ ලෙස රචනා කර ඇති විෂම්කුම්භණ අණපනත පුස්‌තකය පත්ඉරු 1000 කින් යුක්‌තය. අනු පුස්‌තක දෙකකින් යුක්‌තය. ඒවා හඳුන්වන්නේ රංතෙලඹු බැදි අණපත, කිරි තෙළඹු බැදි අණපත වශයෙනි. තෙළඹු දැවයෙන් පුස්‌තකයේ බාහිර ආවරණය යොදා ඇති බැවින් රංතෙළඹූ හා කිරි තෙළඹු නාමය ඒවාට යෙදී ඇත. පුස්‌තක දෙකම පත්ඉරු 500 කින් සමන්විතය. රංතෙළඹූ අණපත ග්‍රන්ථයෙහි පත් ඉරු 300 ක රවිශෛලාශ යක්‌ෂ භාෂාව සඳහා සිංහල අරුත් යොදන ලද ශබ්ද කෝෂයක්‌ සකස්‌ කර තිබීම වැදගත්ය. අවසාන පරිච්ඡේදවල ශ්‍රී ලංකාවේ උතුරු ප්‍රදේශයේ විසූ කේවේසස්‌ථ යක්‌ෂ ගෝත්‍රය පිළිබඳ විස්‌තරයක්‌ද අන්තර්ගතය. රංතෙළඹූ අණපතේ අවසාන පත්ඉරු 10 ක ඇත්තේ රවිශෛලාශ වංශිකයන් ලද ගෞරව හා වීර සන්නස්‌ පිළිබඳ වූ විස්‌තරයකි. අන්‍ය ජාතීන් වෙතින් ලද උපහාර සන්නස්‌ පිළිබඳ විස්‌තර මෙහි ඇතුළත්ය.
රාවණ යුගය හා අපේ ප්‍රාග් ඓතිහාසික ශිෂ්ටාචාරයේ දියුණු බව සනාථ කරන්නට වරිගපූර්ණිකාව නම් මේ එක්‌ මූලාශ්‍රය වුවද අගය මිණිය නොහැකි සාධකයකි.
මානෑවේ විමලරතන හිමි
ත්‍රිපිටකවේදී පණ්‌ඩිත ශාස්‌ත්‍රපති

King Ravana Met Lord Buddha at Sri Pada (Mount Malaya?) and He became enlightened. Naga King also met Lord Buddha - From Lankavatara Sutra (Mahayana)

Thus have I heard. The Blessed One once stayed in the Castle of Lanka which is situated on the peak of Mount Malaya on the great ocean, and which is adorned with flowers made of jewels of various kinds.2 He was with a large assembly of Bhikshus and with a great multitude of Bodhisattvas, who had come together from various Buddha-lands.....

....At that time, the Blessed One who had been preaching in the palace of the King of Sea-serpents came out at the expiration of seven days and was greeted by an innumerable host of Nagakanyas including Sakra and Brahma, and looking at Lanka on Mount Malaya smiled and said, `By the Tathagatas of the past, who were Arhats and Fully-Enlightened Ones, this Truth was made the subject of their discourse, at that castle of Lanka on the mountain-peak of Malaya, the Truth realisable by noble wisdom in one`s inmost self, which is beyond the reasoning knowledge of the philosophers as well as the state of consciousness of the Sravakas and Pratyekabuddhas.1 I, too, would now for the sake of Ravana, Overlord of the Yakshas, discourse on this Truth.`


[Inspired] by the spiritual power of the Tathagata, Ravana, Lord of the Rakshasas, heard [his voice]. Indeed, the Blessed One, surrounded and accompanied by an in-numerable host of Nagakanyas including Sakra and Brahma, came out of the palace of the King of Sea-serpents and looking at the waves of the ocean and also at the mental agitations going on in those assembled, [he thought of] the ocean of the Alayavijnana where the evolving Vijnanas [like the waves] are stirred by the wind of objectivity. While he was standing there [thus absorbed in contemplation, Ravana saw him and] uttered a joyous cry, saying: `I will go and request of the Blessed One to enter into Lanka for this long night he would probably profit, do good, and gladden (3) the gods as well as human beings.`


Thereupon, Ravana, Lord of the Rakshasas, with his attendants, riding in his floral celestial chariot, came up where the Blessed One was, and having arrived there he and his attendants came out of the chariot. Walking around the Blessed One three times from left to right, they played on a musical instrument, beating it with a stick of blue Indra (saphire), and hanging the lute at one side, which was inlaid with the choicest lapis lazuli and supported by [a ribbon of] priceless cloth, yellowish-white like Priyangu, they sang with various notes such as Saharshya, Rishabha, Gandhara, Dhaivata, Nishada. Madyama, and Kaisika,2 which were melodiously modulated in Grama, Murchana, etc. the voice in accompaniment with the flute beautifully blended with the measure of the Gatha.


`This Lanka was inhabited by the Buddhas of the past, and [they were] accompanied by their sons who were owners of many forms. Lord, show me now the highest Truth, and the Yakshas who are endowed with many forms will listen.`


Thereupon, Ravana, the Lord of Lanka, further adapting the Totaka rhythm sang this in the measure of the Gatha.


4. After seven nights, the Blessed One leaving the ocean which is the abode of the Makara, the palace of the sea-king, now stands on the shore.


5. Just as the Buddha rises, Ravana, accompanied by the Apsaras and Yakshas numerous, by Suka, Sarana, and learned men,


6. Miraculously goes over to the place where the Lord is standing. Alighting from the floral vehicle, he greets the Tathagata reverentially, makes him offerings, tells him who he is, and stands by the Lord.


The Lord of Lanka was then immediately awakened [from his reflection], feeling a revulsion (paravriti) in his mind and realising that the world was nothing but his own mind: he was settled in the realm of non-discrimination, was urged by the stock of his past good deeds, acquired the cleverness of understanding all the texts, obtained the faculty of seeing things as they are, was no more dependent upon others, observed things excellently with his own wisdom (buddhi), gained the insight that was not of discursive reasoning, was no more dependent upon others,2 became a great Yogin of the discipline, was able to manifest himself in all excellent forms, got thoroughly acquainted with all skilful means, had the knowledge of the characteristic aspects of every stage, by which he would surmount it skilfully, was delighted to look into3 the self-nature of Citta, Manas, Manovijnana, got a view whereby he could cut himself loose from the triple continuation, had the knowledge of disposing of every argument of (10) the philosophers on causation, thoroughly understood the Tathagata-garbha, the stage of Buddhahood, the inmost self, found himself abiding in the Buddha-knowledge [when suddenly] a voice was heard from the sky, saying, `It is to be known by oneself.`

Source(s)
http://lirs.ru/do/lanka_eng/lanka-nondiacritical.htm

 View the original article here

Thursday, July 26, 2012

Sri Ravana Bridge

This bridge runs from mannar to rameshwaran in india. Presently called as “Adams bridge and Sethu samudra”. But all these names are wrong. No archaeologically proofs are found that adams walked in this bridge or any relation with this. Not even in our known history. The famous “Ramayan” story which was written by “Valmikee” is nothing but a fraud purely fabricated in the favour of Indians- and it is caught red handed by story itself. In that so called ramayan, before rama make this bridge, they themselves admits that ravana controlled india and his subordinates-Kara dushana, (Janakasthan and Dandakarnayan). So according  to this scenario, in order to control india, it is necessary to have army transportation, trading and other requirements is a must. So we can conclude with clear evidences that this bridge was built by Sri ravana. Here are some facts from so called famous “ramayan”

    Invasion of Kailasa (paragraph 14)
    Sri Ravana and Vaishravana duet (15)
    Vali and Ravana friendhip and how it was built 34
    Vali and Ravana friendhip and how it was built 34

Through out the story we have clear proofs from the ramayan itselt that King Ravana and his army continuously travelled to india.Not only that King Ravana’s grand fathers like Mali, Sumali, Malyawan went in to war with Vishnu (Vishwath manu). So how did such an army travelled to india? There are enough proofs for that.

This bridge was built scientifically using rich technology is not a creation of under developed low cast ape tribes like “Vanara” and a person like Rama who had no any support even from his very own father. When the war broke out army leaders who controlled this bridge blew it off in several points to avoid or hinder the passing massive “Ape” army.  This bridge which was constructed by Hela in Lanka, and King ravana repaired this for good. A middle thinker can see like that.

There fore we here by declare that the best name for this bridge is “Ravana Bridge”

View the original article here

Wednesday, July 25, 2012

Rishi Vishravas

Veshwashrrawa - Also called “Visrawas, Wishrawas, Wishwath Muni, Wesa Muni and Waishravana.” Rishi Vishravas was the father of “Sri Ravana, Kubera, Kumbukkan (Kumbhakarna), Vibhishana, Kara, Dhushan” and he had his kingdom in an area called “Wessagiriya” in famous “Anuradhapura” today. He was one of the richest rulers in that time and also proficient in “Vedha, Martial arts, Meditation, Astrology and other extreme science”. 
In Buddhism there are four major gods who are honored as world controlling gods by “Lord Buddha”. Among these four “Waishravana” owes the first place. 

View the original article here

Tuesday, July 24, 2012

Ravan’s great-grandfather was Brahma… His grandfather was Rishi Pulasthi …and his father was Rishi Vishrava.

Rishi Pulasthi (Pulastyas), is one of six son’s of Brahma. Rishi Pulasthi's wife Nikasha, daughter of the Rakshasa Sumali, had a son called Vishravas (Veshwashrawa), who became a great Brahman Rishi. And from Rishi Vishravas, with his second wife Kaikasi, a Rakshasa princess,  gave birth to Ravana.

Pulasthi is said to be the progenitor, not only of Ravana but the race of the Yaksha’s (Yucca/Yakka – king Kubera (kuvera of Yaksha’s – the half-brother of Ravana), and the race of the Rakshasas, which Ravana ruled this kingdom in southern & north east India and the south Asian  islands, from his ruling place in Sri Lanka.


View the original article here

Deha Dhamma: King Ravana's Divine Body Care Medical Science

King Ravana, who lived over 5,000 years ago, is the founder of the Hela culture in Sri Lanka. It is send he is the descendant of the sun, king Suriya. He was skilled in ten different branches of learning: physician, music, astronomer, acupuncturist, acronaut, geodesit, statesman & architect. His studies in body balancing were one of his ten technologies. He had these methods,written down on palm leaf (Ola) scrolls and he wrote down the centuries of the original oral medicine traditions by other Rishi's before him, that pre-date the Egyptian civilization.

View the original article here

Dasis Ravana - Maha Ravana

It is said there were 11 Ravans found in Sinhalese history such as Nala Ravana, Manu ravana, Punu ravana and Dasis Ravana. The most famous Ravana is the king who fought with Indian hindu Rama.He is called Dasis Ravana which means the king with 10 great talents.The Dasis Ravana lived lived nearly 5000 years ago in Sri Lanka. He was a descendant of Surya Wansha and Hela Raskshasa tribe.(Ancient Sinhalese tribe)

He was one of the best fighters in Angampora, the traditional martial arts of ancient Sinhale. King Dasis Ravana was a great Scholar in Ayurvedic medicine. He was the person who invented Arka Shastra. The book Arka Prakshaya reveals this truth to the present world. As his willing to research in Ayurvedic medicine he wrote several books revealing the cures for many diseases.

In one book he wrote "Eating beef cause to infect ninety eight new diseases to human beings".The book "Kumara Tantraya" which reveals the treatments for infant diseases was written by him accepting the request of his pregnant queen Mandodari.
He has children and the eldest one was Indrajith also known as Meghanada who followed his father's steps.There are some hints in Sri Lankan rock inscriptions about the daughter of king Dasis Ravana.

King Ravana's kingdom was Lankapura. The kingdom is almost disappeared today. But If you keen on Sri Lankan folklore and ola manuscripts there you can find some remaining sites of Lankapura today known as Sigiriya and Trincomalee.

He was the first king flew over the world with his aero plane, known Dandumonaraya or Vimanaya, Kashtawahana.Some evidence of Dandumonaraya the aeroplane is found in Rock inscriptions, Jataka Stories and Ola manuscripts. The Sinhalese folk stories are enriched with Ravana Stories.

Ravana History - In Brief


First let us look at what sources we have that tell us of Ravana’s History. He was the son of a Brahmin called ‘Vishrava’ and a princess called ‘Kaikesi’. When Kaikesi came of age to be married, her father ‘Sumali’ the king of the Daityas, wanted her to marry the most powerful and noble man in the world. He refused a lot of offers made by a number of prices and went to Vishrava instead. He agreed to marry Kaikesi. Yet, he told that Kaikesi approached her in the wrong time, and the children that were to be born to them will be bent towards evil.

Ravana was the eldest of the sons that they had. He was named “Dasagriva” or “Dashanana” since it is believed that he had ten heads. But this may be because he had the power and strength of ten men. Some say the ten heads were due to the reflections of a crystal necklace gifted to him by his father at the time of his birth or he had the mental strength of 10 people. Ravana had two brothers, Vibhishana and Kumbhakarna and one sister, Meenakshi (Later named Shoorpanakha). 


During Ravana’s time, the kingdom “Lanka” was divided between three rulers by the queen Mandratha. Namely Tharaka; who ruled from a location near the current day Kelaniya, Surapadma; who ruled from the southern parts near Tissamaharama. The third, Sinha - Mukha did not have a city to rule from. Thus he called upon the greatest architect and engineer of all time, Maya-Asura (Known to some as "Vishwakarma" to build him the city “Lankapura”. (Legend says this is Atlantis itself)

But soon, the king Surapadma had a dispute with a foreign king and takes him into custody and brings him to Lanka. This triggers an event that shapes the history of the country. A prince named Kathira (Later renamed “Mahasena” because of bringing a great army), comes to Lanka (The place he set his armies is currently known as “Katharagama” – Kathira - Gama broken down–) and rescues the abducted prince by killing Surapadma. Unfortunately, during this time, Tharaka and Sinha-Mukha leave their strongholds and escape from the country. The country goes to the hands of a king named Kuvera (AKA Kubera), also known to be a son of Vishrava. (Ravana’s father)

It is then; Ravana overthrows the attacker Kuvera and secures the country and most importantly, the “Pushpaka”, the flying machine. Kuvera might not have known to use it, but Ravana who had much knowledge given to him by his father and his studies of the Vedas might have had an idea how to fly the thing. From the stories that are told about queen Devayani (Mentioned later) showing off the battle capabilities of the Pushpaka, Ravana might have figured out that it would be a great advantage to have such a craft.

He took the country into a period of utmost prosperity. It is rumoured that the poorest of the houses in the country had golden pots to feed from. The people knew not the meaning of hunger. It is this prosperous culture, did Rama decided to bring down, and it all happened because of a single female. (We still don’t know whether this abduction story is true)We think that was a some type tragedic incident.

Ravana's lastreferences are in the war that he made with Rama. He was quite an adversary to Rama. Given the fact that his knowledge of science and warrior tactics, Rama was no match for him. But the inside help Rama got from Vibhishana seems to have worked for him. If not for that, the story would have been told in a different manner.


Some argue that the abduction story is a setup done by Vibhishana himself to overthrow Ravana from his empire. The Ramayana states that Rama even winning his queen in a war, did not trust Seetha to be pure. But Seetha proved that she was pure and this fact also says that Ravana never even touched the woman when she was in Lanka. Why abduct her and then keep her till she says “Yes” when you can always do what you want by force. This is a serious question that we must seek answers to. We have seen political scandal stories all our life and of all the countries in the world, we must know how bad politicians become when they want power. Perhaps Vibhishana was overcome by his greed of the empire to force him into such an action.

Great King Ravana

Great King Ravana was a former king in "Hela/Asura civilization". This civilization suppose to be the core of Ramayana Story bias indians distroy his image deliberately for their God sake but as a Sri lankan we should know the hidden truth behind this things.Emperor Ravana lived about 5000 years ago in Sri Lanka. As a buddhist, ravana was vegetarian and worshiped Kashyapa Buddha. His kingdom was Lankapura and queen was Mandodari King's children were known as Upendraminika (son) and Sohili (daughter).

According to Ramayana, the emperor Ravana was assassinated by Rama.But referring ola manuscripts, rock inscriptions and folklore of Sri Lanka, Ravana was not died at war. He was not to killed by any other common person as Dasis Ravana represented a soul of a bodhisattva.The emperor had many names as he ruled many countries. Ravanna, rabanan, ravanan, dasis, ravan, ravula are some of them. Ravana had many talents in many subjects. As a well experienced, Ayurvedic physician, the king wrote several books on medicine, Astrology. As an artist he composed Ravana raagas.

King Ravana wasn't a devil (Some people think he was a alien) He invented lot of technology. King Ravana was the Founder of Civilzations like Maya Atex in South America, Egypt in Middle East. At that time he was like the Emperor who controles 10 states.The "Sura" civilizations in india doesn't like this and they try to distroy our king as a result of it Great History of King Ravana vanish from the world.As Sri Lnakan we have to know the value of our king Ravana.And try to find that civilization that distroy by Sura civilizations. An archaeologists says that, this "Hela / Asura" civilzation is the Atlantis civilization which was distroied by nuclear war.

View the original article here